Home I Paintings I Shows I Blog I Studio I Webstore I Film & Photo I Info I Contact I Links
Serenade, 250 x 120 cm, mixed media on canvas
|
Wie Eelco Maan kent, leest in zijn werk de synesthesie van een veelbewogen leven. Fikkies in het zuchtend kreupelhout. Bezwete kelders: gitaren, snaren, trommelklanken van de underground. Poëzie, vitalisme, soefisme, wijzen van begeerte. Woorden aarzelen boven wit papier. En dromen, vloeren vol dromen. Kleurenkakofonieën van kwasten, boeken, schildersdoeken, tubes, stokjes en notitieblokjes. In de ‘goddelijke vonk’ gelooft-ie evenwel niet. Hollandse nuchterheid overwint het wanneer het gaat om ‘inspiratie’ of ‘steun van de goden’. Op inspiratie wacht je niet, die moet je maken. Het heeft geen zin om broedend of maanziek rond te stiefelen; inspiratie borrelt vanzelf op tijdens de arbeid. Vroeg opstaan en hard werken zetten meer zoden aan de dijk. We noemen de trouwe dijk waaraan hij als kind speelde, de polder, de eenzame boerderijen aan door bomen omzoomde landweggetjes. Meer dan de goddelijke vonk ontspruit het oer-Hollandse landschap aan zijn kunst. Hoewel de kleur groen daarin niet of nauwelijks terugkomt, is de natuur er alomtegenwoordig. De veelkleurige luchten boven de IJssel, de straffe doch genadige windvlagen, de vroeggeboren, rozevingerige dageraad. Bekroosde sloten staan bedaagd in oneindig laagland. Vooral: de geur van vrijheid. Maar zien wij landschappen? Rurale schetsen? Pastorale scènes? Dat is Maans eer te na. Hij kiest de minder voor de hand liggende weg.Zijn vegen op het doek zijn lyrische abstracties. Abstract werk dat zijn nuchterheid wellicht staaft door noeste productie, maar voor de goede verstaander in niets lijkt op de afwezigheid van inspiratie, deze eruptie van kleuren en vormen. Daarin lijken de kleuren soms onaards, beschenen door een vreemd licht. Maanlandschappen? Geen God support maar pantheïstisch pandoer? De helderheid van het rood, de mystieke blauwen, het intense, bijna perverse geel; om beurten wedijveren en harmoniëren ze met elkaar en met hun vormen. Wie kijkt, kijkt andermaal. Het wordt een schouwspel, een les in zien, een les in zijn. Een twijfelen, wikken en wegen, een struikelen, zich verdrinken en weer bovenworstelen. Een eindeloze zoektocht. De streken op het doek lijken op het eerste gezicht van weinig moeite te getuigen, maar dat is slechts schijn. Het is een onuitputtelijk experimentele strijd met diverse materialen. Collages en assemblages van acrylverf, uitgeknipte, afgebrokkelde of gescheurde elementen en rijst- en crèpepapier. Spuitbusontladingen. Vuistdik cement en tegellijm. Behoedzaam stukend met een plamuurmes, bezeten klodders tegen het doek werpend als een pitcher op drift. Uit zo’n chaotische rapsodie van materialen en technieken ontstaat echter altijd een intens, harmonieus schilderij. De vermeende uitzonderingen op de regel worden onverbiddelijk overschilderd. De aanvangspositie is een liggende. Het doek bevindt zich op de grond. De hand van de schilder, de neus boven op het doek, stuurt de verf. Diverse lagen ontstaan, vermengen zich met of vormen in gedroogde vorm de ondergrond voor nieuwe structuren. De woeste, bijna primitieve manier van werken met diverse materialen verandert gaandeweg in een subtiel spel van kleuren en vormen. Soms ook verschijnen op oosterse karakters lijkende krabbels. De betekenis daarvan, zo die er al is, doet er minder toe dan de visuele spanning. Het zijn vooral primaire kleuren, met hier en daar een toets zilver of goud. Weinig groen. Maan tracht de natuur niet na te schilderen, maar ambieert kleurcomposities die een eigen wereld scheppen, een bewustzijnstoestand bij hemzelf en de kijker creëren. Na een meditatieve start, zonder enige schets als uitgangspunt, laat hij zijn intuïtie stromen en geraakt in een soort trance. ‘Manisme’, noemt de kunstenaar, niet gespeend van enige zelfrelativering, dit lichamelijk zeer inspannende werk met een zelfoverstijgend mystiek randje. Materiaalbeheersing, compositietechniek, kleurenkeuze en de juiste toets zorgen met deze intuïtieve staat van vervoering voor het harmonieuze eindresultaat. Eelco Maan is sinds 1994 werkzaam als beeldend kunstenaar. Experimenteerde hij aanvankelijk met figuratieve, fauvistische en surrealistische elementen – met invloeden van Klee, Miró en CoBrA –, allengs werd zijn stijl soberder en abstracter. Een Maan-watcher kan er evengoed zijn attractie tot het craquelé in vroeg-Middeleeuwse kunst en woeste Pollock-erupties als tot de eigenzinnige kleurabstracties van Eugène Brands en Willem de Kooning in herkennen. Zijn werk past in de traditie van de lyrisch abstracte kunst en heeft een heel eigen toets, met een mystieke ondertoon. Het is Maans streven in zijn kunst het westerse en oosterse denken bijeen te brengen. De schilderijen hebben, soms schier onbenoembare, raakvlakken met werk van eerdere grote kunstenaars, maar hebben een dwingend eigen karakter. Herkenbaar in zijn authenticiteit. Een zeldzame kracht. Dat maakt Maan tot een hedendaagse meester. Annemiek van Grondel, mei 2012 |
 |
Anyone familiar with Eelco Maan, will recognize the synesthesia of a chequered life in his paintings. Lighting fires in the sighing undergrowth. Sweaty basements: the sound of guitars, strings, the drumbeats of the underground. Poetry, vitalism, Sufism, lovers of wisdom. Words hovering over white paper. And dreams, floors full of dreams. Cacophonies of colour created by paint brushes, books, canvasses, tubes of paint, palette instruments and little note pads. However, he does not believe in the 'divine spark'. Dutch common sense prevails over matters of 'inspiration' or 'divine support'. One doesn't sit and wait for inspiration, one has to create it. There is no point in brooding or moon-struck wandering; Inspiration will surface on its own while working. Reminiscing about his time spent as a child, playing on the old faithful dike, the polder, the solitary farms along country lanes bordered by trees. This archetypal Dutch landscape constitutes the muse of his art rather than the divine spark. Although the colour green hardly ever makes an appearance, nature is omnipresent in his work. The multi-coloured skies above the IJssel river, the harsh yet merciful gusts of wind, the brand new pink hued dawn. Duckweed covered ditches meander calmly through the infinite lowland. Above all: the essence of freedom. At first glance, the brush strokes on the canvas appear to be casual but that is just an illusion. In reality, it is an endless battle with various materials. Collages and arrangements of acrylic paint, cut-outs, eroded or torn elements and rice and crêpe paper. Spray-can discharges. Thick concrete and tile glue. Plastering cautiously with a filling knife, fanatically throwing splashes against the canvas like a pitcher in his element. Still, from such a tumultuous rhapsody of materials and techniques, an intense, harmonious painting always appears. The perceived exceptions to this rule are ruthlessly painted over. Initially, the canvas is lying on the floor. Eelco Maan has been working as a visual artist since 1994. Initially experimenting with figurative, Fauvism and surrealistic elements – influenced by Klee, Miró and the CoBrA movement – he gradually adopted a more austere and abstract style. Any 'Moon-watcher' (his Dutch name 'Maan' means 'Moon') might very well recognize his attraction to the craquelure in early medieval art, to the savage Pollock eruptions and the obstinate colour abstractions by Eugène Brands and Willem de Kooning. Annemiek van Grondel, mei 2012 Translation: Anke Strong-Boskamp
Memento, 70 x 70 cm, mixed media on canvas
|
|
In het Domein van de Ziel over het maken van een schilderij Ochtend in het atelier. De wolken in de hoge, blauwe lucht achter de ramen. Zitten voor een nieuw, maagdelijk wit doek als in een soort Zen-meditatie. De tijd verstrijkt, in gedachten maak ik vormen, kleuren en beweging. Op zoek naar een reflectie van het gevoelde, het mysterieuze, het gemiste. Het atelier als laboratorium. Alles staat in afwachting. Alles is mogelijk. Vooropgesteld dat ik verdwijn en handen, hart en ziel het werk laat doen. Inspiratie is er altijd, de Kunst is het te kunnen ontvangen. Beginnen aan een nieuw doek lijkt op een duik in een noordelijke oceaan. Koud en onwennig bij aanvang maar allengs verfrissend en belonend. Ik maak nooit schetsen, dus er bestaat altijd een kans geweldig te verdwalen in de leegte van een nieuw doek. En dat gebeurt ook wel maar verdwalen kan heilzaam zijn en er blijkt altijd wel weer een weg terug of een weg vooruit in het schilderij. Er is ook onrust, er is aandrang. Er moet iets gebeuren; in dat grote witte “niets” dient zich iets te manifesteren. Voorbij de taal, voorbij de gedachten en voorbij het geraas van het ego. De woordenloosheid van de schilderkunst noopt tot sprakeloosheid bij de schilder. Schilderen ontstijgt en verdiept tegelijkertijd. Je doet moeite om iets van het levensmysterie zichtbaar te maken en je hoopt dat die vervoering zichtbaar is voor anderen. Je kunt geen schilderij maken zonder af te dalen in jezelf, jezelf essentïele vragen te stellen. De schilder is ook een mysticus, een visionair, een alchemist. Uit verf en linnen probeert hij “goud” te maken, symbolisch goud, spiritueel goud. Voor de kunstenaar is het ultieme schilderij wat voor de alchemist de ‘Steen der Wijzen’ is: een poort naar de ziel.
Uit: 'In het Domein van de Ziel' Eelco Maan, Schilderijen Translation: Anke Strong-Boskamp |
The creation of a painting Morning in the studio. Outside, the clouds are floating high in a blue sky. The new, virgin white canvas in front of me invokes a Zen-like meditation. The time passes whilst in my mind I visualize shapes, colour and movement. Searching for a reflection of the senses, the mysterious, the unnoticed. The studio as a laboratory. Everything in a state of suspension. Anything is possible. Provided my self-awareness fades and passes the reins to hands, heart and soul. Inspiration is ever present, the Art is to be able to embrace it. Each painting represents its own universe . The mastering of materials and craftsmanship only add up to a fraction of the story. The artist is mainly an antenna or a conduit, an open window through which the Inspiration can flow. Starting a new canvas is like taking a plunge in a northerly ocean. Cold and strange to start off with but gradually becoming invigorating and rewarding. I never make preliminary sketches so there is always the risk of getting lost into the emptiness of an untouched canvas. In fact, that does happen to me occasionally but this can be beneficial and there always seems to be a way back- or forward in my paintings. There is also agitation and an urgency. Something has to happen; a manifestation within that great, white 'nothingness'. Beyond language, beyond thoughts and beyond the roaring of the ego. The art of painting induces speechlessness in the painter. Instead the eye assumes command, the unadulterated vision and the lure of shape and colour captivate my attention. The Idea exists without conscious thought. There is meaning, not calculated, but intuitive. Painting simultaneously exceeds and expatiates. I dedicate my art to visualizing a glimpse of life's mystery and I hope that by externalizing this in my paintings this will also be visible to others. It's not possible to create a painting without descending into one's self and posing essential questions. As such, the painter is a mystic, a visionary, an alchemist. Out of paint and canvas he aims to create 'gold', symbolic, spiritual gold. The ultimate painting for the artist is on a par with the Philosopher's Stone for the alchemist: the gateway to the soul.
Island, 110 x 100 cm, mixed media on canvas |
|
Expositie-overzicht / Exhibition overview |
||
|
Art Fair Asia, Whitestone Gallery, Fukuoka, Japan, 2016 Galerie Thyade, Rotterdam, 2015
|
KUNST Event Arnhem, 2007 Galerie Pereboom, Oudehorne, 2006
|
|
Publicaties / Publications Eelco Maan, lyrical abstract paintings, Brochure, 12 pagina’s FC, 27 x 21 cm, 2018 Embracing the Light, lyrical abstract paintings, Eelco Maan/Kunstboek, 36 pagina’s FC, 21 x 21 cm, ISBN 978-90-811204-0-1, 2012 TWAALF, Eelco Maan & Hannah de Leeuwe, Gedichten en foto's, 21 x 21 cm, gebonden, 28 pagina's, ISBN 978-90-811204-2-5, 2010 Aan de vooravond, Eelco Maan, gedichten, gedichtenbundel / 130 x 190 mm / 56 pagina's / ISBN 978-90-484-1205-1, 2010 Het universum in de kunst, boek bij gelijknamige tentoonstelling, Galerie Thyade, juli 2009 Galerie Gids, 2009 Tableau Finearts Magazine, december 2008 (pagina 99) Catalogus Primavera Kunst- en Antieksalon 2008 (pag 76) Kunstgids Kunstenaars 2008 eerste editie ISBN97-809687-3-8 (pag 164-165) Invitation to Art, Kunsttijdschrift, Winter 2006-2007 In het domein van de Ziel, Eelco Maan, Schilderijen, 2006 / Kunstboek, 52 pagina’s FC, 21 x 24 cm, ISBN 90-811204-1-7 Galerie Gids, 2006 Eelco Maan, Schilderijen, 2006/ Flyer/ Uitgave tbv. de Holland Art Fair Eelco Maan, Schilderijen, 2005 / Brochure, 16 pagina’s FC, 21 x 21 cm Eelco Maan, Works on paper, 2003 / Brochure, 16 pagina’s FC, 21 x 21 cm 1001 Reasons to love the earth / The world Art Collection, Art Book, 2002 , ISBN 90-80-4045-5-1 Eelco Maan, Paintings 1994-2000 / 2000, Brochure , 16 pagina’s FC, 21 x 21 cm Amtec Art Kunstkalender , 1996 Amtec Art Kunstkalender, 1995 Patrimonium Woningstichting Kunstkalender, 1995 (fotografie) |
